Blogger Widgets

Monday, September 12, 2011

ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ

ဧ ရာ ၀ တီ ဧ ရာ ၀ တီ နဲ႔ ျမန္ မာ ျပည္ ကုိ တ ကယ္ ခ်စ္ တဲ့ ျမန္ မာ ျပည္ သား ေတြ က  ဧ ရာ ၀ တီ ကုိ ကယ္ တင္ ဖုိ႔ ေျပာ ဆုိ က်ဳိး စား တာ ကုိ ေတြ႕ ရ လုိ႔ အ ရမ္း ၀မ္း သာ ပါ တယ္။ ဒီ လႈပ္ ရွား မႈ ေတြ  ေအာင္ ျမင္ ရင္ ေတာ့ ျမန္ မာ ျပည္ အ တြက္ ျပည့္ စုံ တဲ့ မ ဂၤ လာ သ တင္း တ ခု ျဖစ္ လာ ပါ လိမ့္ မယ္။ ဧ ရာ ၀ တီ ျမစ္ ၾကီး ကုိ ဘ န ဖူး သုိက္ တူး ၾက တဲ့ လူ သုိက္ ထဲ က ကြ်န္ ေတာ္ တုိ႔ မွ မ ကယ္ ရင္ ဘယ္ သူ မွ လာ ကယ္ မွာ မ ဟုတ္ ပါ ဘူး။
ကြ်န္ ေတာ္ ဟာ ဧ ရာ ၀ တီ ျမစ္ နဲ႔ သိပ္ မ ရင္း ႏွီး တဲ့ သံ လြင္ သား တစ္ ေယာက္ ပါ။ ပ သိ ေခ်ာင္း၊ စစ္ ေတာင္း ျမစ္၊ သံ လြင္ ျမစ္၊ ဇ မိ ျမစ္ နဲ႔ ေသာင္း ရင္း ျမစ္ ေတြ ဟာ ကြ်န္ ေတာ္ ရဲ့ ဘ ၀ အ ေဖၚ ေတြ ပါ။ ဇ မိ ျမစ္ မွာ ေရ ခ်ဳိး ရင္း၊ ည ေန ပုိင္း ကမ္း န ဖူး မွာ သ ေဘာၤ ေပၚ က ဆင္း လာ တဲ့ ခ ရီး သည္ ေတြ ကုိ ေငး ၾကည့္ ရင္း၊ ဒီ ျမစ္ ထဲ က တံ ငါ သည္ ေတြ ဆီ က တ ဆင့္ ငါး ဖါး မ ေတြ ကုိ စား သုံး ရင္း ၊ ခ ရီး သြား ရင္း လူ လား ေျမာက္ ခဲ့ တဲ့ သူ ပါ။ ကြ်န္ ေတာ္ ဇ မိ ျမစ္ ကုိ ခ်စ္ ပါ တယ္။
ပ သိ ေခ်ာင္း ကုိ ေန႔ တုိင္း အ ၾကိမ္ ၾကိမ္ ျဖတ္ လို႔ အ ထက္ တန္း ပ ညာ ရယ္ လူ ငယ္ ဘ ၀ စူး စမ္း မႈ ေတြ ကုိ သင္ ယူ ခဲ့ တယ္၊ ငါး ေတြ ကုိ မွိန္း ၊ ကြန္ ၊ ပုိက္ ၊ ဒုိင္ န မုိ စ တဲ႔ နည္း မ်ဳိး စုံ နဲ႔ ဖမ္း ျပီး ထ မင္း ျမိန္ ခဲ့ တယ္။ ပ သိ ျမစ္ ရဲ့ ေတာင္ က် ေခ်ာင္း ေရ ေတြ နဲ႔ ေဒါ သူ ပုန္ ထ တာ ကုိ လဲ ရင္ ခုံ စြာ ၾကည့္ ဖူး တယ္။ ဒီ ေခ်ာင္း နဲ႔ ပ န ရ ေန တဲ့ ဘြဲ က ရင္ မ ေလး ေတြ ရဲ့ အ လွ ကုိ လဲ အ ျပစ္ ကင္း စင္ စြာ ရင္ ခုန္ ခဲ့ တယ္။ ဒါ ေတြ ကုိ ဖြဲ႕ ဆုိ ထား တဲ့ သီ ခ်င္း ကုိ လဲ ဒီ က ေန႔ အ ထိ ရင္ ခုန္ စြာ ဆုိ ေန တုန္း ပဲ။ ပ သိ ေခ်ာင္း ဆုိ တာ ကြ်န္ ေတာ့ ရဲ့ ခ်စ္ လွ စြာ ေသာ ငယ္ သူ ငယ္ ခ်င္း ပါ။
ေသာင္ ရင္း ျမစ္ က ကြ်န္ ေတာ္ ကုိ ေလာ က ၾကီး ကုိ ဘယ္ လုိ ရင္ ဆုိင္ ရ မယ္ ဆုိ တာ ကုိ ၁၀ စု ႏွစ္ ၂ ခု စာ ေလာက္ သင္ ေပး ခဲ့ ပါ တယ္။ ဒီ ျမစ္ ၾကီး က ေန ျပီး ရ လုိက္ တဲ့ အ ၾကီး မား ဆုံး အ ရာ က ေတာ့ တ စုံ တ ခု အ ထိ ရင့္ က်က္ မႈ ပါ။ ဒီ ျမစ္ နဲ႔ အ တူ စစ္ ပြဲ ေတြ ၊ ဟန္ ေဆာင္ ျငိမ္း ခ်မ္း မႈ ေတြ၊ သ စၥာ ေဖါက္ မႈ ေတြ ၊ ေကာက္ က်စ္ မႈ ေတြ ၊ ေလာ ဘ ေတြ ၊ ေဒါ သ ေတြ နဲ႔ အ တူ အ ျပစ္ မဲ့ သူ ေတြ ရဲ့ ငုိ ေၾကြး သံ ေတြ ကုိ ၾကား ခဲ့ သ လုိ၊ ဒီ ျမစ္ ၾကီး မွာ စီး ေန တဲ့ ေရ ေတြ ဟာ မ်က္ ေရ နဲ႔ ေသြး ေတြ ေရာ ထား တယ္ ဆုိ တာ ကုိယ္ ေတြ႕ သိ ခဲ့ ရ တယ္ ။ ဒီ ျမစ္ က တ သြင္ သြင္ စီး ဆင္း ရင္း ေခတ္ သစ္ ကြ်န္ ေတြ ရဲ့ သ မုိင္း ေက်ာင္း ေတြ ကုိ ေျပာ ျပ ေန တယ္။ ဒီ ျမစ္ က ျမစ္ ဆုိ တယ္ ဘယ္ ေတာ့ မွာ မ ဆန္ တက္ ဘူး ဆုိ တဲ့ စ ကား မွား ယြင္း ေၾကာင္း ဘ ၀ ေတြ မ်ား စြာ နဲ႔ သက္ ေသ မ်ား စြာ ျပ ေပး ေန တယ္။ ေနာက္ ျပီး ျမစ္ ေတြ ဟာ ပုံ မွန္ တာ ၀န္ ေတြ ရွိ တယ္ ဆုိ တာ ကြ်န္ ေတာ့ အ လယ္ တန္း ဘ ၀ မွာ သင္ ရ ေပ မဲ့ ဒီ ျမစ္ ဟာ ႏုိင္ ငံ ၂ ခု အ ၾကား မွာ ပုံ မွန္ ျမစ္ တုိ႔ ရဲ့ တာ ၀န္ ကုိ မ ထမ္း ေဆာင္ ႏုိင္ တာ ရယ္ ထမ္း ေဆာင္ ခဲ့ လုိ႔ ျဖစ္ လာ ခဲ့ တဲ့ ႏုိင္ ငံ တ ကာ ဆက္ ဆံ ေရး ဆုိ တာ ကုိ သိ လုိက္ ရ တယ္။ ဒီ ျမစ္ ဟာ လွ ပ စြာ စီး ဆင္း ေပ မဲ့၊ ဒီ ျမစ္ ရဲ့ အ လွ အ ပ ကုိ ကြ်န္ ေတာ္ ဘယ္ ေတာ့ မွ လြတ္ လပ္ စြာ ခံ စား လုိ႔ မ ရ ခဲ့ ဘူး။ ဒါ ေပ မဲ့ ဒီ ျမစ္ ကုိ ကြ်န္ ေတာ္ စာ နဲ႔ ေရး သား ေဖၚ ျပ မ တတ္ တဲ့ အ ခ်စ္ တ မ်ဳိး နဲ႔ ခ်စ္ တာ ေတာ့ အ မွန္ ပါ။
သံ လြင္ ဆုိ တာ က မာၻ ေပၚ မွာ ကြ်န္ ေတာ္ ဘာ လူ မ်ဳိး လဲ  ဆုိ တာ ကုိ သတ္ မွတ္ ေပး လုိက္ တာ ပါ။ ကြ်န္ ေတာ္ ဟာ သံ လြင္ သား ပါ။ သံ လြင္ ျမစ္ ၾကီး စီး ဆင္း တဲ့ ေျမ မွာ သံ လြင္ သား အ ေဖ၊ အ ေမ က ေမြး ဖြါး ခဲ့ ပါ တယ္။ သံ လြင္ စီး ဆင္း တဲ့ ျပည္ နယ္ က လြဲ လုိ႔ ျမန္ မာ ျပည္ ရဲ့ တ ျခား ျပည္ နယ္ ၊ ျပည္ မ ေတြ မွာ ကြ်န္ ေတာ္ အ ေျခ ခ် မ ေန ထုိင္ ခဲ့ ဘူး ပါ ဘူး။ သံ လြင္ ကမ္း န ဖူး မွာ ပ်ံ သန္း လာ မဲ့ သံ လြင္ ခက္ ခ်ီ ခ်ဳိး ငွက္ ကုိ အ ၾကိမ္ မ်ား စြာ ရင္ ခုန္ စြာ နဲ႔ ေမွ်ာ္ ခဲ့ ဘူး တယ္။ ဒီ ေန႔ အ ထိ ေမွ်ာ္ ဆဲ ပဲ။ ေတြ႕ ရ မယ္ လုိ႔ လဲ ယုံ ၾကည္ တယ္။ ကြ်န္ ေတာ္ သံ လြင္ ကုိ ခ်စ္ တဲ့ သံ လြင္ သား ပါ။
ကြ်န္ ေတာ္ ဧ ရာ ၀ တီ ရဲ့ အ ေ၀း က လူ တစ္ ေယာက္ ပါ။ ဒါ ေပ မဲ့ ျမန္ မာ ျပည္ သား တစ္ ေယာက္ အ ေန နဲ႔ ကြ်န္ ေတာ္ က်န္ ထက္ ျမစ္ ေတြ ထက္ ဧ ရာ ၀ တီ ကုိ ပုိ ခ်စ္ ပါ တယ္။ ကြ်န္ ေတာ္ ဘ ေလာ့ စ ေရး တဲ့ အ ခ်ိန္ မွာ ပ ထ မ ဆုံး ေရး ျဖစ္ ခဲ့ တဲ့ စာ က ေတာ့ ေသြး ထဲ ဧ ရာ ၀ တီ ဆုိ တဲ့ ဧ ရာ ၀ တီ ကုိ ကယ္ တင္ ဖုိ႔ စာ ပါ ဒီ စာ ပုဒ္ ကုိ ေတာ့ ျပန္ ဖတ္ ခ်င္ ရင္ ေတာ့ ေအာက္ က လင့္ မွာ ရွာ ျပီး ဖတ္ လုိက္ ပါ။ အ ခု ေတာ့ ကြ်န္ ေတာ္ ခ်စ္ တဲ့ ျမစ္ ေတြ ေခ်ာင္း ေတြ လဲ တုတ္ ေႏွာင္ မႈ ကုိယ္ စီ နဲ႔ ေပါ့။ ကြ်န္ ေတာ္ ခ်စ္ တဲ့ ျမစ္ ေတြ ေခ်ာင္း ေတြ အ တြက္ ကြ်န္ ေတာ္ ဘာ လုပ္ ေပး ႏုိင္ ပါ လိမ့္။ ေသ ခ်ာ တာ တ ခု က ေတာ့ ဒီ ေန႔ အ ထိ ကြ်န္ ေတာ္ ထုိင္ ၾကည့္ ေန တာ ပါ။
http://pahteepakaw.blogspot.com/2009/01/blog-post_14.html

No comments:

Post a Comment