လက္မွတ္ထိုးတာ ဆင္းရဲလို ့လား

လက္မွတ္ထိုးတာ ဆင္းရဲလို ့လား
======================
ဖိုးခြားေရ
အဖ်ား ျမန္ျမန္က်ေတာ့
အမိုးတို ့ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္းတီးရေတာ့မယ္။

မင္းတို ့အဖိုးေတြကေတာ့
လက္မွတ္ထိုးၿပီး သူတို ့ၾကမၼာ သူ ့တို ့ဖန္တီးတယ္
အမိုးတို ့ကေတာ့
ဓားမ ကိုင္ၿပီး ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးၾကမယ္။
သူတို ့စစ္မတိုက္ေတာ့ဘူး ဖိုးခြား
သူတို ့ခ်မ္းသာ သြားၿပီ။
ဒါဆို… ရြာကို ျပန္မယ္ဟုတ္လား
ဘယ္ရြာကို ျပန္မွာလဲ ဖိုးခြား
အမိုးတို ့ရြာေတြဟာ
သူတို ့ေျပာေျပာေနတဲ့

ေနျပည္ေတာ္ဆိုတာႀကီး ျဖစ္သြားၿပီ။
သူတို ့ေျပာေျပာေနၾကတဲ့
ကစားကြင္းႀကီးေတြဆိုတာကလည္း
အမိုးေတြရဲ ့ ဥယ်ာဥ္ၿခံႀကီးေတြပဲေပါ့ကြယ္။
ဒါဆို ဘယ္မွာေနၾကမလဲ ဟုတ္လား
ကိုယ့္ေရာက္တဲ့ေနရာ ကိုယ့္ရြာေပါ့ ဖိုးခြား
အမိုးက ေတာင္ယာခုတ္
ဖိုးခြားက ၾကက္တအုပ္ေမြး
အေျခအေနေပးရင္
မင္းတို ့အဖိုးေတြကို ထမင္းစားဖိတ္ေၾကြးရမယ္။
သူတို ့လာပါ့မလား
မပူပါနဲ ့ဖိုးခြားရယ္
ဘာမွ မေတာ္နဲ ့ဟိုးေနျပည္ေတာ္က
မသူေတာ္ေတြေၾကြးတဲ့ ထမင္းကိုေတာင္ သူတို ့စားခဲ့ၾကေသးတာပဲ
အမိုးတို ့က အမ်ဳိးအရင္းႀကီးေတြပဲေလ
သူတို ့လာရင္ ေမးခ်င္တာေတြ ေမးရတယ္။
အဖိုးတို ့ႏွစ္(၆၀)ေက်ာ္ စစ္တိုက္ၾကတာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ ေသနတ္ကိုင္တာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ မိုင္းေထာင္ေနတာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ ရြာမီးရွဳိ ့တာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ ေပၚတာဆြဲတာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ မုဒိမ္းက်င့္တာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ ရြာသားေတြကို သတ္ျဖတ္ေနတာ ဆင္းရဲလို ့လား
စစ္သားေတြ ရမ္းကားခ်င္တိုင္း ရမ္းကားေနတာ ဆင္းရဲလို ့လား။
အဖိုးတို ့ေရာ….
လက္မွတ္ထိုးတာ ဆင္းရဲလို ့လား။
ေက်ာင္းတက္ခ်င္တဲ့ ဖိုးခြားကေတာ့
ေက်ာင္းေတြအေၾကာင္းေမးပါ ဖိုးခြား။
အခုေတာ့...
အဖ်ားက်ေအာင္ ျမန္ျမန္လုပ္
အမိုးတို ့ေတာင္ယာခုတ္ရေအာင္။
-----------------------------------
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉၊ ၂၀၁၅၊