ျငိမ္းခ်မ္းေရး စစ္တမ္း (၁၂)။ ကိုးကန္ ့ေျမြေျခာက္ကိုက္ခံလုိက္ရျခင္း၊ မံုးကိုး စစ္ရာဇ၀တ္မႈ နွင့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရး။
ဤျပသနာကို ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ အရွက္ေျပေျပာေနသလို“ရဲ တခ်ိဳ ့ကို သတ္ျပီးထြက္ေျပးသြားခဲ့တဲ့ရာဇ၀တ္သား တဦးက ဦးေဆာင္ျပီး တိုင္းျပည္လံုျခံဳေရးကို ထိပါးေအာင္လုပ္ေနတာ။” ဟူ၍ အေပၚယံေၾကာကေန
ခ်ဥ္းကပ္၊ စစ္ေရးအင္အားသံုးျပီးေျဖရွင္းရံုနွင့္ လံုး၀မရနိုင္ပါ။ ဖုန္က်ားရွင္ဦးေဆာင္သည့္ ကိုးကန္ ့အဖြဲ ့က ဆင္ႏဲႊဲသြားခဲ့သည့္ လတ္တေလာစစ္ပြဲသည္ လူ ့ခႏၶာကိုယ္၏ အေပၚယံတြင္ ေတြ ့ရသည့္ အနာဖုကေလး တခုနွင့္တူသည္။သို ့ရာတြင္ ယင္းကို လိမ္းေဆးမွ်နွင့္ ကုစား၍ မရနိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းအနာဖုကေလးမွာကင္ဆာ၏ အေပၚယံ လကၡဏာျဖစ္ေနျပီး အတြင္းတြင္ မ်ားစြာလႈိက္စားေနခဲ့ျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
ကိုးကန္ ့မွာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအျဖစ္သတ္မွတ္ခံရေသာ္လည္းစင္စစ္အားျဖင့္ တရုတ္ႏြယ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ကခ်င္နွင့္ ရွမ္းတို ့သည္ ျမန္မာနိုင္ငံဘက္ျခမ္းတြင္လူမ်ားစုအဓိကအေျခစိုက္ကာ ေနထိုင္ၾကေသာ္လည္း တရုတ္ နိုင္ငံဘက္ျခမ္း တြင္လည္း ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခံရသည္။ ထိုနည္းတူစြာ ၁၈ ရာစုနွစ္မ်ား ကထဲက ရွမ္းျပည္အေရွ ့ေျမာက္ေဒသတြင္အေျခစိုက္ေနထိုင္လာခဲ့သည့္ ကိုးကန္ ့အား တရုတ္ႏြယ္ဖြားျဖစ္ေသာ္ လည္း ျမန္မာနိုင္ငံ၏တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတမ်ိဳးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ခဲ့ပံုရသည္။ ကိုးကန္ ့ျပသနာကို တရုတ္မုန္းတည္းစိတ္အေျခခံနွင့္ ဆက္စပ္မၾကည့္သင့္။ ျမန္မာနုိင္ငံ၏ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတမ်ိဳးရႈေဒါင့္နွင့္ ျပည္ေထာင္စု အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ အျမင္မွသာ ၾကည့္သင့္ပါသည္။ ယင္းမွာ အဘယ္နည္း။
ကမာၻတခြင္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္သည့္ ယေန ့ေခတ္[i] ၾကီးတြင္လူတဦးခ်င္းစီ၏ အခြင့္အေရးကို အဓိက
ထားသည့္ လူ ့အခြင့္အေရး[ii] ကေရွ ့တန္းေရာက္လာခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ လူ ့သမိုင္းအစကထဲက တည္ရွိလာခဲ့သည့္ မိမိတို ့လူမ်ိဳးတမ်ိဳးခ်င္းစီကိုအေျခခံသည့္ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒ[iii] သည္လည္းျပန္လည္အားေကာင္းရွင္သန္လာသည္။ သာဓကအားျဖင့္ အိမ္နီးျခင္း နိုင္ငံမ်ားကို ၾကည့္ပါ။အိႏၵိယ နွင့္ ထုိင္း တို ့သည္ ဒီမိုကေရစီကို အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒနွင့္ ယွဥ္တြဲက်င့္သံုးၾကသည္။ထိုင္းအမ်ိဳးသားဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ တနိုင္ငံလံုးရွိ ထိုင္းနိုင္ငံသားအားလံုးကို လႊမ္းျခံဳသည့္သေဘာေဆာင္သည္။ အင္ဒီးယန္း[iv] အမ်ိဳးသားဟုဆိုလိုက္လွ်င္ အိႏၵိယ နိုင္ငံအတြင္းရွိ လူမ်ိဳးအားလံုး (တမီလ္၊ အူရဒူ၊ ဆစ္ အစရွိသျဖင့္)အားလံုးကိုလႊမ္းျခံဳသည္။ တရုတ္နိုင္ငံတြင္ ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကို အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒနွင့္ ယွဥ္တြဲသံုးသည္။ တရုတ္အမ်ိဳးသားဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ တရုတ္ တနိုင္ငံလံုးရွိ နိုင္ငံသားအားလံုးကိုလႊမ္းျခံဳရာ ေရာက္သည္။ ျပသနာမရွိၾက။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုင္းတြင္ အလြန္နည္းသည့္လူဦးေရ သာလွ်င္ ထိုင္းမဟုတ္သည့္အျခားတိုင္းရင္း သားမ်ားျဖစ္သည္။ တရုတ္နိုင္ငံတြင္လည္းထုိနည္းလည္း ေကာင္းပင္။ အိႏၵိယ တြင္ အင္ဒီးယန္း ဟူေသာအမည္မွာ အိိႏၵိယ နိုင္ငံအတြင္းရွိ မည္သည့္ လူမ်ိးတမ်ိဳးတည္းကိုမွ်ကိုယ္စားမျပဳ။ အေမရိကန္ နုိင္ငံမွာကဲ့သို့ပင္ လူမ်ိဳးအားလံုး ကို လႊမ္းျခံဳမွည့္ေခၚထားျပီး ဘံုပိုင္ဆိုင္သည့္ နိုင္ငံေရးအမည္[v] ျဖစ္ေနသည္။လူ ့အခြင့္အေရးကို တဘက္က ပိုမိုတန္ ဘိုးထားလာၾကေသာ္လည္း မိမိသက္ဆိုင္ရာ တိုင္းျပည္ကိုေနာက္ခံျပဳသည့္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ အေျခခံျဖင့္ ကမာၻ တခြင္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္သည့္ ေခတ္ၾကီးကိုခ်ဥ္းကပ္လာၾကသည္မွာ ကမာၻၾကီး၏လမ္းေၾကာင္းလို ျဖစ္လာသည္။
ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကိုမည္သို ့လက္ေတြ ့ေဖၚေဆာင္မည္နည္း။ ျပသနာရွိလာသည္။ တရုတ္ နွင့္ ထိုင္းနိုင္ငံတို ့ကဲ့သို့ျမန္မာလူမ်ိဳးလူဦးေရက အမ်ားစုၾကီးလည္းမဟုတ္ျပန္။ က်န္သည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားစုေပါင္းလွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးလူဦးေရထက္ ပိုျပီးမ်ားသည္ဟူေသာ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားထြက္လာသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏အမည္ ေရွ ့တြင္ ဦး၊ ေဒၚ စသျဖင့္ထည့္ေပးလိုက္ျပီး ျမန္မာအျဖစ္အေျပာင္းခံလိုက္ရသူဦးေရအေရအတြက္မွာလည္း မနည္း ေၾကာင္း ေထာက္ျပမႈမ်ားရွိလာသည္။ မည္သို ့ျဖစ္ေစ၊ ေသခ်ာေသာအခ်က္မွာျမန္မာဟု ဆိုလိုက္လွ်င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးစု လူမ်ားစုၾကီးကို ညႊန္းဆိုသည့္ သေဘာေရာက္ေနသျဖင့္အျခားကရင္၊ ကရင္နီ၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စသူတို ့က မိမိတို ့ကို ရည္ညႊန္းသည္ဟု မခံယူနုိင္ၾက။ ထိုအထဲတြင္ ကိုးကန္ ့လည္းပါရွိပါမည္။ တိုင္းျပည္၏နိုင္ငံေရးအမည္ သည္ လူမ်ိဳး ကိုယ္စားျပဳမႈ နွင့္ ဆက္စပ္ကာ ျပသနာျဖစ္လာသည္။
“ကိုးကန္ ့ဟာ ငါတို ့ျမန္မာေတြ ပိုင္တဲ့ နယ္ေျမ ျဖစ္တယ္။”ဟူ၍ ဆိုလိုက္ေသာအခါ လူမ်ိဳးနွစ္မ်ိဳး၏ ပဋိပကၡ အသြင္ကို ေဆာင္သြားသည္။ ၄င္းတို ့၏ မူရင္းဇာတိ နယ္ေျမေဟာင္းကိုျပန္၀င္ေၾကာင္း ဖုန္က်ားရွင္အဖြဲ ့က ေထာက္ ျပသည္။ “ကိုးကန္ ့နယ္ေျမမွာ က်ဳပ္တို ့တင္ထားတဲ့တရား၀င္အစိုးရကို ဖုန္က်ားရွင္ အဖြဲ ့က တိုက္ခိုက္တာဟာ တိုင္းျပည္ရဲ ့အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးတာဘဲ။” ဟု ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိုင္က ေျပာသည္။ ဤတြင္ တရား၀င္အစိုးရဟူသည္မွာ အဘယ္နည္း ဟူ၍ ေမးစရာရွိလာသည္။
တျပည္ေထာင္စနစ္[vi] ကို က်င့္သံုးသည့္နိုင္ငံတြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္အတြင္းရွိ မိမိ နွစ္သက္ရာ ပုဂၢိဳလ္တဦးကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႈးအျဖစ္ တိုက္ရိုက္လွမ္းျပီး ေရြးခ်ယ္လိုက္ျခင္းမွာ သဘာ၀ က်သည္။ သို ့ရာတြင္ ျပည္ေထာင္စုနုိင္ငံတြင္မူ ေဒသတခုကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးလိုက္သည္ဆိုလွ်င္အဆိုပါ ေဒသအတြင္း ရွိ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသူ ျဖစ္မွသာလွ်င္ တရား၀င္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရွိသည္။ကိုးကန္ ့ေဒသတြင္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္က ေရြးခ်ယ္ကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးလိုက္သည့္ ပိုင္ေစာက္ခ်ိန္သည္ တရား၀င္အစိုးရျဖစ္ပါ့မလား။ အကယ္ ၍ ပိုင္ေစာက္ခ်ိန္ နွင့္ ဖုန္က်ာ ရွင္ နွစ္ဦးတို့ကိုးကန္ ့နယ္ေျမတြင္ ယွဥ္ျပိဳင္ျပီး လြတ္လပ္သည့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ပြဲ က်င္းပခြင့္ရမည္ဆိုပါက ဖုန္က်ားရွင္ အေရြးခံရမည္ မွာ ေသခ်ာေလာက္သည္။
ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိုင္ ေခါင္းေဆာင္သည့္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ကိုးကန္ ့ျပသနာအေပၚခ်ဥ္းကပ္ပံု လြဲေန ေၾကာင္းကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ဆိုပါက သူ ့ေဒသတြင္ သူ ့လူမ်ိဳးမ်ားနွင့္ ေဒသခံအျခားတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ားက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံရသူ အုပ္ခ်ဳပ္မွသာ တရား၀င္ အစိုးရျဖစ္နုိင္ပါမည္။ျမန္မာ့ တပ္ မေတာ္က ေရြးခ်ယ္သူကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေပးလိုက္ျပီး ယင္းကို တရား၀င္အစိုးရဟုသတ္မွတ္လိုပါက ၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ ့စည္းပံုကို ျပင္ရပါမည္။ ပုဒ္မ ၅၆ (င) ပါ “ကိုးကန္ ့ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ” ဟူသည့္ အမည္မွေန၍ “ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ” ဟူ၍ ေျပာင္းရန္လိုပါမည္။
ဖုန္က်ားရွင္ဘက္ကမူ ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးေရးကို၄င္းကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္၍ တိုက္ဖ်က္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အျခားစီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို တိုးခ်ဲ့လုပ္ေစျပီး နိုင္ငံျခားရင္းနွီးျမွဳပ္နွံမႈမ်ားကို ခြင့္ျပဳခဲ့သျဖင့္ ေဒသတြင္းလူထုစီးပြားေရးတိုးတက္ လာခဲ့ေၾကာင္းဆိုသည္။ ေသခ်ာေသာအခ်က္မွာမူ ဖုန္က်ားရွင္ ကိုးကန္ ့ေဒသကို ၾကီးစိုးခဲ့စဥ္ကဘိန္းစိုက္ပ်ိဳးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့သည္ဟူ၍ န၀တ စစ္အစိုးရကိုယ္တိုင္ကဖုန္က်ားရွင္နွင့္ လက္တြဲကာ ဂုဏ္ ယူ ၀င့္ၾကြားခဲ့ၾကသည္။ အကယ္၍ ဖုန္က်ားရွင္သည္ မူးယစ္ရာဇာၾကီးျဖစ္ခဲ့လွ်င္ထိုစဥ္က အဘယ္ေၾကာင့္ အေရးမယူ ခဲ့သနည္း။ ဘိန္းစိုက္က်ဆင္းျပီး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ၀င္ေငြကိုထိခိုက္ေစခဲ့သျဖင့္ ၄င္းအေပၚတြင္ အမုန္းပြားလာခဲ့ ေၾကာင္းျဖင့္ ဖုန္က်ားရွင္က ျပန္လွန္စြပ္စြဲသည္။ ဥပေဒစိုးမိုးေရးသည္ ဘက္တဘက္တည္းကိုသာၾကည့္၍မရပါ။
၁၉၈၉ ခုနွစ္ မတ္လ (၂) ရက္ ေန ့တြင္ဖုန္က်ားရွင္ ဦးေဆာင္သည့္ ကိုးကန္ ့အဖြဲ ့ ဗကပ ကေနခြဲထြက္၊ “ျမန္မာႏိုင္ငံ လူမ်ိဳးစု ဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစု” MNDA တည္ေထာင္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွစ၍နအဖ စစ္အစိုးရ နွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္လိုက္ျပီးသည့္ေနာက္ ကိုးကန္ ့ေဒသသည္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲမႈ
ေအာက္သို ့က်ေရာက္သြားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာစစ္တပ္သည္ စစ္ရာဇ၀တ္မႈ ၾကီးကိုက်ဴးလြန္ခဲ့သည္။
“ကုိးကန္႔ေဒသ မွာ ဖုန္ ႏွွင့္ ရန္ တို႔ရဲ႕ မ်ိဳးႏြယ္စုအလိုက္ အားၿပိဳင္ေနရာလုခဲ့ၾကမႈကလဲကာလတေလွ်ာက္လံုး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္ ကာလမွာေတာ့ ဖုန္ ႏွင့္ ရန္ တုိ႔ရဲ႕ပဋိပကၡဟာ အႀကီးအက်ယ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီး အျပန္ အလွန္လက္နက္ကုိင္ တုိက္ခိုက္ၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ကြမ္းလံု၊ ခ်င္းေရႊေဟာ္၊ ေလာက္ကုိင္ကေန မံုးကုိအထိေသာ ကုိးကန္႔နယ္ေျမေဒသအတြင္းမွာ ဒု- ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ခင္ညႊန္႔ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ကေန ဝင္ေရာက္ ျဖန္ေျဖေပးခဲ့ရရာမွာကြမ္းလံုေဒသတဖက္ကုိ ရန္ အုပ္ကုိ အပိုင္အစားေပးခဲ့ၿပီး၊ မံုဆာလေခါင္း ေဆာင္တဲ့ အုပ္စုကုိေတာ့မုန္းကုိးေဒသကုိ ခြဲတမ္းခ်ေပးခဲ့ရင္း၊ ခ်င္းေရႊေဟာ္၊ ေလာက္ကုိင္ အပါအဝင္ အဓိက ကုိးကန္႔နယ္ေျမေဒသအမ်ားစုႀကီးကုိေတာ့ စစ္အစိုးရနဲ႔ ပထမဆံုးနားလည္မႈ ရယူခဲ့တဲ့ ဖုန္က်ားရွင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ အုပ္စုကုိ အပိုင္ စားေပးခဲ့ပါတယ္။”
“၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ကုန္ခါနီး ေအာက္တုိဘာ -၂၄ရက္ေန႔မွာ မံုးကိုးေဒက ဥကၠဌ မံုဆာလကိုလီနင္မင္ ဦးေဆာင္ တဲ့ အဖြဲ႔က အာဏာသိမ္းယူဖုိ႔ႀကိဳးစားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီးမံုဆာလကေရာ၊ လီနင္မင္ ကပါ နဝတရဲ႕ စီမံခန္႔ခြဲေျဖရွင္းေပးမႈကုိလုိက္နာပါ့မယ္လုိ႔ သူ႔ထက္ငါအျပန္အလွန္ တင္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ နဝတ စစ္အစိုးရကေန ေျဖ ရွင္းေပးလုိက္ပံုကေတာ့ ယာလည္းအညက္ၾကက္လည္းအေမာ ေပၚလစီကုိ က်င့္သံုးထုိင္ ၾကည့္ေနခဲ့ၿပီးမွ လီနင္မင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ တပ္ဖြဲ႔ဝင္(၁၀၀)ေလာက္ကုိ အနီးကပ္ေသနတ္နဲ႔ ေတ့ပစ္သတ္ၿပီး က်င္းႀကီးႀကီးေတြထဲ အစုလုိက္ အၿပဳံလိုက္ျမွပ္ပစ္ခဲ့တယ္။”[vii]
ဤရာဇ၀တ္မႈၾကီးကို စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က ဖံုးကြယ္ထားခဲ့သည္မွာ ၁၅ နွစ္အတြင္းခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ လာခဲ့ျပီ။ အပစ္ရပ္အဖြဲ ့မ်ားအတြက္ သခၤန္းစာယူၾကရပါမည္။ ဤ၇က္စက္မႈၾကီးကို ၾကည့္ကာတိုင္းရင္းသားမ်ား၏ စိတ္တြင္ ငါတို ့လက္ထဲမွာ လက္နက္ကိုင္ထားမွသာ ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိမယ္ဟုယံုၾကည္လာၾကေသာအခါ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးမွာ လိုက္ေလေ၀းေလ ျဖစ္ေနသည္။ ဤရာဇ၀တ္မႈၾကီးကိုျမန္မာ့တပ္မေတာ္က က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဟု ဆိုပါက ကုလသမဂၢျငိမ္းခ်မ္းမႈ ထိမ္းသိမ္းေရးတပ္မ်ား[viii]ကို ဖိတ္ေခၚ၊ ကိုးကန္ ့ေဒသကို ကုလသမဂၢအုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ထဲသို ့အပ္၊ နုိင္ငံတကာစံုးစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ့[ix] ဖြဲ့စည္းစစ္ေဆးေစမည္ဆိုလွ်င္ အမႈမွန္ေပၚလာပါမည္။
ဥပေဒစိုးမိုးေရး မရွိပါက ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး မည္သို ့မွ်ရနိုင္ဘြယ္မရွိ။ဖြဲ ့စည္းပံုအရ ရဲတပ္ဖြဲ ့ကို တပ္မေတာ္၏ ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ထားရံုသာမက စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားကိုရဲတပ္ဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ေရႊ ့ ေျပာင္းခန့္ထားလိုက္ေသာအခါ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ရာဇ၀တ္မႈၾကီးမ်ားအား မည္သို ့မွ်ေဖၚထုတ္ စစ္ေဆး၍မရနိုင္ေတာ့။
ကိုပါၾကီးအမႈ၊ ေကအင္ယူမွ ေစာတာနိ သတ္ျဖတ္ခံရမႈ၊ ဖားကန္ ့မွ ဂ်ာဆင္းအိန္အမႈ၊ရွမ္းျပည္ နယ္ မူဆယ္ ခရိုင္ ေကာင္းခါးေက်းရြာမွ ကခ်င္သာသနာျပဳဆရာမေလးနွစ္ဦး မုဒိန္းက်င့္သတ္ျဖတ္ခံရမႈအစရွိသျဖင့္ အမႈေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာသည္ သိသိၾကီးနွင့္ လက္သည္မေဖၚနုိင္ဘဲ အစေပ်ာက္ေနရသည္။ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈမ်ားအား ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒနွင့္ အညီ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ တည္ေဆာက္ထား သည့္တရားရံုးတြင္ ကိုယ့္အမႈကိုယ္စီရင္ခြင့္ရေနေသာအခါ အေျခအေနမွာ ကမ္းကုန္ေအာင္ပင္ ဆိုး၀ါးေနပါေတာ့ သည္။ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားေနသည္ျဖစ္ေစ၊ အပစ္ရပ္ထားသည္ျဖစ္ေစ ယင္းအေျခအေန တည္ရွိေန သမွ်ကာလပတ္လံုး ဥပေဒစိုးမိုးေရးပ်က္သုဥ္းေနမည္ျဖစ္သျဖင့္မည္သည့္အခါတြင္မွ်စစ္မွန္သည့္ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရနိုင္။
ဤသည္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္နိုင္ရန္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုတခုလံုးကို သမိုင္းအမိႈက္ျခင္းထဲ့လႊင့္ပစ္၊ ဒီမို ကရက္တစ္ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ ့စည္းပံုအသစ္တခုကိုေရးဆြဲ၊ ၄င္းအရ လြတ္လပ္ေသာတရားစီရင္ေရးစနစ္တရပ္ကိုတည္ ေထာင္၊ ရဲတပ္ဖြဲ ့နွင့္ တုိင္းျပည္လံုျခံဳေရးအဖြဲ ့အစည္းမ်ားအား တပ္မေတာ္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွလြတ္လပ္စြာ ဖြဲ ့စည္းေစကာ လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္သည့္ အရပ္သား အစိုးရ၏ တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ထားမွသာလွ်င္ စစ္မွန္သည့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးရလာနိုင္ဘြယ္ရွိသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း (၁၁) အေရးေပၚကာလဆိုင္ရာ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားသည္စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကိုသာ သက္ဆိုးရွည္ေစမည္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ပုဒ္မ ၄၁၃ ပါ ျပဌာန္းခ်က္အရတရားစီရင္ေရးအာဏာကိုပါ ကာခ်ဳပ္လက္ထဲသို ့အပ္နွင္းလိုက္ျခင္းမွာ တက္တက္စင္လြဲေနသည္။မည္သို့ေသာအေရးေပၚအေျခအေနေအာက္တြင္ မဆို တရားစီရင္ေရးအာဏာသည္ပံုမွန္တရားရံုးနွင့္ တရားသူၾကီးမ်ား လက္ထဲတြင္သာရွိရပါမည္။ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ ့စည္းပံုေအာက္တြင္ ကိုးကန္ ့လူထု၏ အသက္မွာ ဖက္နွင့္ထုတ္ထားရံုမွတပါးအျခား မရွိနုိင္ပါ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အား တရား၀င္လူသတ္လိုင္စင္ ေပးလိုက္သည့္ သေဘာေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဖုန္က်ားရွင္ျပန္လည္ရွင္သန္လာျပီး ကိုးကန္ ့ကို ျပန္တိုက္နိုင္သည့္အတြက္မံုးကိုးလူသတ္ပြဲၾကီး ျပန္ေပၚ လာမည္ ကို စစ္အစိုးရနွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တို ့အေနျဖင့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရး ရႈေဒါင့္မွ စိုးရိမ္တၾကီးျဖစ္ရသလိုနုိင္ငံေရး အာဏာရႈေဒါင့္မွ လည္း ေၾကာက္လန္ ့တၾကားျဖစ္လာသည့္ သေဘာရွိသည္။ ဖုန္က်ားရွင္ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ကိုးကန္ ့အဖြဲ ့ျပသနာသည္ နွယ္နွယ္ရရ မဟုတ္ပါ။ ၁၉၆၈ ခုနွစ္မွ စတင္ေဖၚေဆာင္ခဲ့ျပီး၁၉၈၉ ခုနွစ္အထိ ရွမ္းျပည္ အေရွ ့ေျမာက္ေဒသတြင္ တည္ရွိခဲ့သည့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ(ဗကပ) ၏ လြတ္ေျမာက္ေဒသၾကီးကိုပါ ဆံုးခန္း တိုင္ေစခဲ့သည့္ စနက္တန္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အရင္းခံမွာမူစစ္အစိုးရအဆက္ဆက္၏ ကြန္ျမဴနစ္ေၾကာက္ေရာဂါ အေပၚ အေျခခံသည္။
၁၉၈၈ ခုနွစ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီး ျဖစ္ပြားျပီးစအခ်ိန္တြင္စစ္အစိုးရသည္ အရူးမီး၀ုိင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အနည္းဆံုးလူေပါင္း သံုးေထာင္ေက်ာ္ေသဆံုးခဲ့သည္အထိရက္စက္စြာပစ္ခတ္ နွိမ္နင္းခဲ့ ေသာ္ လည္း ျမိဳ ့ျပေဒသမ်ားတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တည္ျငိမ္ေသးျခင္းမရွိ။အေရွ ့ေျမာက္ေဒသတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဦးေဆာင္သည့္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲၾကီးမ်ားကစစ္အစိုးရတပ္အေျမာက္အမ်ားကို ခ်ဳပ္ငင္ထားနိုင္ရံုမွ်မက အေတာ္ ပင္ အထိနာေအာင္ တိုက္ပြဲ၀င္နိုင္ခဲ့သည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ မာနယ္ပေလာလြတ္ေျမာက္ေဒသကို အေျခ ခံလွ်က္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု (မဒတ) အမည္ျဖင့္ တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးတပ္ေပါင္းစုၾကီး တည္ ေဆာက္ကာေတာ္လွန္စစ္ကို ဆင္ႏႊဲလွ်က္ရွိခဲ့သည္။
ျမိဳ ့ျပေဒသမ်ားမွ ေရွာင္တိမ္းထြက္ခြါ လာခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုၾကီးနွင့္ လူလတ္တန္းအလႊာ တခ်ိဳ ့ပါ၀င္ဖြဲ ့စည္းခဲ့သည့္ ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး(ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္) သည္ မဒတနွင့္ေပါင္းကာ တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမမ်ားကိုအေျခခံလွ်က္ လူအင္အားေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္ တပ္ရင္းေပါင္း ၁၇ ရင္းဖြဲ ့စည္းကာ အင္အားေကာင္းေကာင္း ရပ္တည္လႈပ္ရွားေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ဤအေနအထား အခင္း အက်င္း သည္ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ၏ နိုင္ငံေရးအာဏာကို အျခိမ္းေျခာက္နိုင္ခဲ့ဆံုးေသာအခ်ိန္ဟုဆိုနိုင္သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေျမွာ္လင့္မထားေသာ သတင္းကို ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားၾကားလိုက္ၾကရသည္။ယင္းမွာ ဖုန္က်ားရွင္ေခါင္းေဆာင္သည့္ ကိုးကန္ ့အဖြဲ ့က ဗကပ ကို ပုန္ကန္ျပီးေနာက္ ၁၉၈၉ ခုနွစ္မတ္လ၁၂ ရက္ေန ့တြင္ “ျမန္မာႏိုင္ငံလူမ်ိဳးစုဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစု” MNDAကို တည္ေထာင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္ ့ေခါင္းေဆာင္သည့္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကလည္း ကိုးကန္းအဖြဲ ့ကို အျမန္ဆံုးခ်ဥ္းကပ္ကာလိုအပ္ေသာ ပံ့ပိုးကူညီမႈမ်ားျပဳခဲ့သည္။ ရန္သူအား ဆန္ ့က်င္သူကို မဟာမိတ္ျပဳလိုက္သည့္ေသနဂၤဗ်ဴဟာသာျဖစ္သည္။ ကိုးကန္ ့နွင့္အလားတူပင္ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ ဧျပီလ (၁၇) ရက္ေန ့၌ ၀ တပ္မ်ားက ဗကပကိုထပ္မံပုန္ကန္ျပီး ၀ျပည္ေသြးစည္း
ညီ ညြတ္ေရးပါတီ ဟူ၍ ထပ္မံ တည္ေထာင္လိုက္ေသာအခါ စစ္အစိုးရသည္အေျပးအလႊားသြားေရာက္ အသိအမွတ္ျပဳ ဆက္ဆန္ေရးတည္ေထာင္လိုက္ၾကသည္။
၁၉၈၀ခုနွစ္ တ၀ိုက္တြင္ ဗကပ ဥကၠဌ သခင္ဗသိန္းတင္ ဦးေဆာင္ ေတာင္းဆိုခဲ့စဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းျငင္းဆိုခဲ့သည့္ ပါတီ၊ တပ္ နွင့္ လြတ္ေျမာက္ေဒသ တည္ရွိခြင့္ရေရးဟူသည့္အခြင့္အေရး သံုးရပ္လံုးအား၀သပ ကို ေရွာ ေရွာလွ်ဴလွ်ဴ ေပးအပ္ျပီး တရား၀င္ဟု နဳတ္မွ ထုတ္မေျပာရံုတမယ္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္သည္။တိုင္း ၇င္းသားမ်ား လိုလားသည့္ တန္းတူေရးနွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကို ယေန ့ျမန္မာတနိုင္ငံလံုးတြင္တကယ္တန္းရေန သည္မွာ ၀သပ သာရွိသည္။ ၁၉၈၉ ခုနွစ္ ဧျပီလ (၁၇) ရက္ေန ့မွေနာက္ပိုင္းစစ္အစိုးရအဆက္ဆက္နွင့္ ၀သပ ဆက္ဆန္ေရးသည္ အမ်ားဆံုး အားျဖင့္ ေကာင္းမြန္ခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္သည္။အေၾကာင္းနွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
၀သပ တည္ရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ဗကပ အေနျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္စစ္ဆင္ႏႊဲစရာ အေျခခံနယ္ေျမ မရွိ ေတာ့။ ဗကပသည္ စစ္အစိုးရ၏ နိုင္ငံေရးအာဏာကို ျခိမ္းေျခာက္နိုင္သည္။ ၀သပ သည္ သူ ့နယ္ေျမမွာ သူအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေနလွ်င္ေၾကနပ္ေနမည္ ျဖစ္ သည္။ သို ့ျဖစ္၍ ၀သပကို ဆက္လက္ေမြးျမဴထားျခင္းအားျဖင့္စစ္အစိုးရအတြက္ ျပသနာမရွိ။ ဤသည္မွာ ပထမ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဗကပ ေအာက္တြင္ တကယ္တန္းတိုက္ခဲ့ျပီးတိုက္ရည္ခိုက္ရည္ ရွိသည့္ ၀သပ တပ္မ်ားအား ေသနတ္သံတိတ္ေအာင္ လုပ္ထားနုိင္သည့္ အခ်ိန္တြင္စစ္အစိုးရ၏ နိုင္ငံေရးအာဏာကို ဒုတိယ ျခိမ္းေျခာက္လွ်က္ရွိေသာ တိုင္းရင္းသားတပ္ေပါင္းစုနွင့္ေက်ာင္းသားတပ္ဖြဲ ့မ်ားအား ေျခမႈန္းနိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဒုတိယ အခ်က္ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ ့တြင္လည္းစစ္အစိုးရသည္ ၀သပ နွင့္ အပစ္ရပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း ၀သပ အေျခခံေဒသကို ရံ၍ခ်ထားေသာ တပ္မ်ားအနက္အေတာ္မ်ားမ်ားကို ထုတ္ကာ ၁၉၉၂ ခုနွစ္အထိ အတြင္း မာနယ္ ပေလာလြတ္ေျမာက္ေဒသအား အၾကီးအက်ယ္ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့သည္။
ျခံဳ၍သံုးသပ္ရလွ်င္ ၀သပ ကို လက္သပ္ေမြးေခ်ာ့ထားျပီး က်န္သည့္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ ့အစည္းမ်ားအားတခုျပီးတခု ေခ်မႈန္းေရးမွာ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က က်င့္သံုးခဲ့သည့္ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ျဖစ္သည္။တခ်ိဳ ့ကာလမ်ား၌ တင္မားမႈမ်ားျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့သည့္၂၅ နွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း စစ္အစိုးရနွင့္ ၀သပ စစ္တပြဲမွ် ျဖစ္ပြား ခဲ့ျခင္းမရွိ။ ၀သပ ကလည္းဤအေျခအေနအခြင့္အလမ္းကို သံုးကာ သူ ့အင္အားကို သူတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ယခု အခ်ိန္ျပန္ခ်ဳပ္ၾကည့္လွ်င္၀သပ သည္ အျမဲတန္းတပ္ၾကီးအင္အား သံုးေသာင္းေက်ာ္ အထက္ရွိရံုသာမက လက္နက္ ၾကီးငယ္အေျမာက္အမ်ား၊တင့္ကား နွင့္ စစ္ရဟတ္ယာဥ္မ်ားပါ ရွိေနျပီျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာစစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ၏ ကြန္ျမဴနစ္ေၾကာက္ ေရာဂါနွင့္ (နိုင္ငံေရးအရ ရိုးသားစြာေတာင္းဆိုေနၾကသည့္) အျခားတိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ ့အစည္းမ်ားအား တန္းတူေရးနွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္မေပးလို သည့္ လုပ္ရပ္၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုသာ အသက္ သြင္းျပီး ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကသာ ျပည္ေထာင္စုတခုလံုး၏ နိုင္ငံေရးအာဏာကို တင္းၾကပ္စြာ ယူထားလိုေသာ ၀ိသမေလာဘ တို ့ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက ၄င္းတုိ ့၏တပ္မ်ားပါ တရား၀င္ ပါ၀င္ဖြဲ့စည္းေစျပီး ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္တရပ္အျဖစ္စုေပါင္း တည္ေထာင္ၾကရန္ ေတာင္းဆိုလာေသာအခါလက္ရွိစစ္အစိုးရက ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆန္သည္။ ကမာၻမွာ ဘယ္နိုင္ငံ မွာ ရွိသလဲဟု ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္ၾကသည္။၀သပ ေလာက္ၾကီးမားသည့္ အျမဲတန္းတပ္ၾကီးအား တရား၀င္အေန အထားမ်ိဳးျဖင့္ ရပ္တည္ခြင့္ေပးထားသည့္နိုင္ငံ ကမာၻမွာ ဘယ္မွာရွိသလဲ ဟု တန္ျပန္ေမးခြန္းထုတ္ ေသာ အခါ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေဟာင္းသစ္မ်ားတြင္အေျဖမရွိေတာ့။
၂၀၀၈ဖြဲ ့စည္းပံုကို ေမြးထုတ္ျပီး အတည္ျပဳနိုင္ေသာအခါ စစ္အစိုးရသည္ မာန္တက္လာခဲ့သည္။ ငါတို့နုိင္ငံေရးအာဏာခိုင္ျပီဟု ယူဆလာၾကပံုရသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္အဖြဲ ့အစည္းမ်ားအားခ်ဥ္းကပ္ျပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ ့စည္းရန္ ေခ်ာ့ခ်ည္တမ်ိဳး ေျခာက္ခ်ည္တဖံုဖိအားေပးခဲ့သည္။ ၀သပ၊ ေကအုိင္အို၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အစရွိသည့္ အဖြဲ ့အစည္းၾကီးမ်ားကလက္မခံၾက။ အလားတူလက္မခံၾကေသာ အဖြဲ ့ငယ္မ်ားအနက္ အင္အားအနည္းဆံုးဟု တြက္ဆထားသည့္ ဖုန္က်ားရွင္ေခါင္းေဆာင္ေသာကိုးကန္ ့အဖြဲ ့အား မူးယစ္ေဆး၀ါးကို လက္ညွိဳးထိုးျပသနာရွာကာ စစ္အစိုးရက ၁၉၈၉ ခုနွစ္ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္ေန ့တြင္ သံုးရက္စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲျပီး တိုက္ထုတ္လိုက္သည္။ “ကိုးကန္ ့ကို သံုးရက္အတြင္းမွာ အျမစ္ျပတ္ တိုက္ထုတ္နိုင္တာေတြ ့တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကြ။” ဟူ၍ လက္ပန္းေပါက္ခတ္ ၾကံဳး၀ါးခဲ့သည္။
ေျခာက္နွစ္ၾကာျပီးေနာက္ယခုအခ်ိန္တြင္ ကိုးကန္ ့အဖြဲ ့သည္အျမစ္မျပတ္ရံုမွ်မက စစ္အစိုးရတပ္၏ တပ္ရင္း တရင္းစာမွ်ျပဳတ္ထြက္သြားေအာင္ တုိက္ျပလိုက္ေသာအခါ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိုင္၊ သမတဦးသိန္းစိန္ နွင့္စစ္ေခါင္း ေဆာင္ ေဟာင္း သစ္မ်ားသည္ မဟာအရွက္ေတာ္ရသြားၾကသည္။ ဖုန္က်ားရွင္ ကို တိုက္ထုတ္ျပီးေနာက္ စစ္အစိုးရ အလိုက် ဖြဲ ့ စည္းထားခဲ့ေသာတပ္ရင္းမႉးရန္ေရွာင္က်င့္ ဦးေဆာင္သည့္ ကိုးကန္႔ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္အမွတ္ ၁၀၀၆ က ၂၀၁၅ ခုနွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔က တပ္ရင္းတစ္ခုလံုး ဖုန္က်ားရွင္ ေနာက္သို ့ ျပန္လိုက္သြားေသာအခါ [x] ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမ်က္နွာဘယ္မွာသြားထားၾကရမည္ မသိ ေတာ့။ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္က “ကိုးကန္ ့ ျပသနာ လံုး၀ အေလွ်ာ့မေပးဘူး။” ဟူ၍ရွက္ရွက္နွင့္ ဓါးၾကိမ္းၾကိမ္းပါေတာ့သည္။ ဘာကို အေလွ်ာ့မေပး မွန္း၊ ဘယ္သူ ့ကို အေလွ်ာ့မေပးမွန္းမည္သူမွ်မသိၾကပါ။
ကိုးကန့္အဖြဲ ့သည္ လက္နက္အကူအညီကို ၀သပ ထံကရသည္မွာ ေသခ်ာသည္ဟု ဘာေတးလ္ လစ္တနာ က အတိအက်ေျပာလာသည္။၀သပ သည္ မညံ့လွ။ ၄င္းတုိ ့အေနျဖင့္ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ တြက္ခ်က္မႈမ်ားရွိနုိင္ သည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွသဘာ၀ဓါတ္ ေငြ ့ပိုက္လိုင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာနိုင္ငံကို ျဖတ္ျပီး ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္သို့
ပင္လယ္ထြက္ ေပါက္ရနုိင္ေရး နွင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းနွင့္ အျခားစီမံကိန္းမ်ားမွအက်ိဳးအျမတ္ ရနုိင္ေရးစသည္တုိ ့ကုိ ရည္စူး၍လည္းေကာင္း တရုတ္နိုင္ငံအေနျဖင့္မူ ျမန္မာစစ္အစိုးရနွင့္ ဆက္ဆန္ေရးအပ်က္ခံ မည္မဟုတ္၊ က်န္သည့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ့အစည္းမ်ားအားလံုး နွင့္ တနိုင္ငံလံုး အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထုိးျပီးလွ်င္ အဆိုပါတပ္မ်ားအားလံုးကို စစ္ေရးအရ ခ်ဳပ္ငင္ထားနိုင္ျပီး ျဖစ္ေနမည္၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုးရသည္ အေမရိကန္ထံမွ မ်က္နွာရေစရန္ မူးယစ္ေဆး၀ါးကို ယမယ္ရွာျပီး မိမိတို ့ကို တုိက္ေကာင္းတိုက္လာနိုင္သည္ဟု ၀သပ အေနျဖင့္ တြက္နိုင္ေျခရွိပါသည္။ ကိုးကန္ ့နွင့္ ၀သပ တို ့သည္ထီးလို မင္းလို ဆက္ဆန္ေရး ရွိေနသလား သံုးသပ္ဖြယ္ျဖစ္သည္။
ဤသည္ကိုမသကၤာလွ်င္ စစ္အစိုးရသည္ ၀သပ နယ္ေျမအတြင္း ၀င္ေရာက္ျပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးခြင့္ ရွိရပါမည္။အေရးယူခြင့္ရွိရပါမည္။ လက္ေတြ ့အရ ယင္းသို ့ရွိမေနပါ။ စံုစမ္း ရွာေဖြ စစ္ေဆးခြင့္ရရန္ေ၀း၍၀သပ က ခြင့္ျပဳမွသာ ၄င္းတုိ ့နယ္ေျမအတြင္းသို ့၀င္ေရာက္ခြင့္ရမည့္ အေနအထားျဖစ္ေနသည္။ကိုယ့္အတတ္နွင့္ ကိုယ္စူးကာ ဖြတ္ျမီး နွင့္ ဖြတ္ခ်ီခံရသည့္ ဘ၀ သို ့ေရာက္ေနသည္။ စစ္အစိုးရသည္ယခုအခ်ိန္အထိ ၀သပ ကို စစ္ေရးနဲ ့ယွဥ္တိုက္ရဲ မည့္ပံု မရွိ။ ၀သပ ၏ တပ္ၾကီးတည္ရွိေနပံုမွာျမန္မာနိုင္ငံအတြင္း၌ မည္သည့္ တည္ဆဲဥပေဒနွင့္ မွ်မညီ၊ ဥပေဒနွင့္ညီေအာင္ လည္း လုပ္မေပး။ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္ျပီး ေဒၚေဆာင္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ အင္န္အယ္လ္ဒီအမတ္မ်ားပါ တက္ေနၾကေသာ လႊတ္ေတာ္ ဟူ သည့္ အေဆာက္အဦးၾကီးအတြင္းတြင္ ၀သပ ကိစၥကို စိုးစဥ္းမွ်မဟရဲၾက။အတိုင္အေဖါက္ညီညီ နွင့္ မသိျခင္ေယာင္ေဆာင္ ၀ိုင္း၀န္းဖံုးကြယ္ထားၾကသည္။ ဥပေဒစိုးမိုးေရးမည္သို ့လွ်င္တည္ေဆာက္နိုင္အံ့နည္း။
၀သပ ကိုမထိတို ့ရဲေသာအခါ စစ္အစိုးရနွင့္ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္သည္ မည္သူ ့ကိုတရားခံအျဖစ္ ျပသနာရွာမည္နည္း။ အျဖစ္နိုင္ဆံုးမွာ ေကအိုင္အို ျဖစ္ေနသည္။ စစ္အစိုးရသည္ ၀သပ ၏ စစ္အင္အားကိုစိုးရြံ ့ေသာ္လည္းနိုင္ငံေရးအရအမႈမထား။ ေကအိုင္အိုကိုမူ စစ္ေရးအရသာမက နိုင္ငံေရးအရပါ ေၾကာက္လာသည့္သေဘာရွိသည္။ ၄င္းတြင္ သမိုင္းေၾကာင္းရွိသည္။ စိတ္ဓါတ္ရွိသည္။ လူထုေထာက္ခံမႈရွိသည္။ မွန္ကန္သည့္ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုမူကို ကိုင္စြဲထားသည္။ ယူအင္န္အက္ဖ္စီ တပ္ေပါင္းစုကို ဦးေဆာင္ခြင့္ရေနသည္။ ေကအင္ယူနွင့္ေကအိုင္အို နုိင္ငံေရး အရ ကြဲေအာင္ေနာက္ကြယ္မွ ပံ့ပိုးေနေၾကာင္း သိသာလြန္းလွသည္။ ေကအင္ယူဥကၠဌဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမူတူးေဆးဖိုး ေန ျပည္ေတာ္လာေရာက္သည့္ အခါတိုင္း ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ကအသက္ထြက္မတတ္ အတင္းဖက္ျပီး ခ်စ္ကြ်မ္း၀င္ ေၾကာင္း ျပေနပံုမွာ လူျမင္၍ပင္ မေတာ္။ ေကအင္ယူကိုဆြဲကပ္ထား၊ ၀သပ ကို ၾကားထားျပီး ကိုးကန္ ့ကိစၥ လက္ညွိဳး ထိုးကာ ေကအိုင္အိုကို စစ္ေရးအရအျပတ္ရွင္းေရးေဆးျမီးတိုေဟာင္းၾကီးကို မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ျပန္သံုးဦးမလား
ေစာင့္ၾကည့္ရပါမည္။
စစ္အစိုးရသည္အျမင္မွန္ရသင့္ပါျပီ။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့မ်ားအား အျပတ္တိုက္လို ့လည္းမရ၊နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့စည္းခိုင္းျခင္းမွာလည္း မေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ကိုးကန္ ့သာဓက က သက္ေသျပလုိက္ျပီျဖစ္သည္။ဤသည္ကို မိမိတို ့၏ စစ္မာနျဖင့္မၾကည့္ဘဲ ျပည္ေထာင္စုၾကီးတခုလံုးအက်ိဳးအေျခခံမွ ၾကည့္ကာစစ္မွန္သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးအေျခခံမွ ျပန္လည္ခ်ဥ္းကပ္သင့္သည္။တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးတပ္မ်ား တရား၀င္ရပ္တည္ခြင့္ရေရးကို ေဖၚေဆာင္ေပးသင့္ျပီ။ လူထုအက်ိဳးစီးပြားနွင့္ဥပေဒစိုးမိုးေရး အေျခခံမွေန၍ ကိုးကန္ ့ျပသနာကို မည္သို ့နိဂံုးခ်ဳပ္သင့္သနည္း။ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးကေဒသခံစစ္ဘုရင္ကေလးကို ေမြးသလိုေမြးကာ အဆင္ေျပသည့္အခါ တည့္ေအာင္ေန ၾက၊ အဆင္မေျပ သည့္အခါတုိက္လိုက္ၾက၊လူထုေတြ ထိခိုက္ေသဆံုး ဘ၀ပ်က္စီး သည္မ်ားကို ထိေရာက္စြာ ျပန္လည္ကုစားမေပးဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလက္ညိႈးထိုးကာ မိမိတို ့အခ်င္းခ်င္းျပန္လည္ညွိနိုင္းျပီး သင့္ျမတ္လိုက္ၾက၊ သည္လိုမ်ိဳးဆိုးသြမ္းသံသရာ လည္ေနမည့္ အျဖစ္မ်ိဳးနွင့္ နိဂံုးမခ်ဳပ္သင့္ပါ။
၂၀၀၈ ခုနွစ္ဖြဲ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၄၅ တြင္ နအဖ၊ န၀တ လက္ထက္က ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊တာ၀န္မ်ား နွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားအား နိုင္ငံအေနနွင့္ ဆက္ခံေၾကာင္း ျပဌာန္းထားသည္။ နိုင္ငံဟူရာတြင္ကာခ်ဳပ္မင္း ေအာင္လႈိင္ နွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သစ္၊ ေဟာင္းမ်ားနွင့္ ဖြဲ ့စည္းထားသည့္ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ သည္ အဓိကျဖစ္သည္။ အရင္းစစ္အျမစ္ေျမက ဆိုသလို ကုိးကန္ ့ျပသနာကိုန၀တစစ္အစိုးရက တိုင္းရင္းသား ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္အေျခခံမွ မွန္ကန္စြာမခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ဘဲတိုက္ရိုက္လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ခြင့္ရေအာင္ စစ္အင္အားသံုး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သျဖင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ေျမြေျခာက္ကျပန္ကိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိက စစ္အစိုးရမွာတာ၀န္ရွိသည္။
မံုးကိုးလူသတ္ပြဲၾကီးတြင္ လီနင္မင္ နွင့္ အဖြဲ ့မွ လူတရာေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ကိုယ္တိုင္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့သူမ်ား၊ အဆင့္ဆင့္ အမိန္ ့ေပးသူမ်ားအားေဖၚထုတ္အေရးယူရပါမည္။ ဖုန္က်ားရွင္ အဖြဲ ့ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ေစ၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးေရာင္း၀ယ္မႈမ်ားတြင္ပါ၀င္ပတ္သက္မႈမ်ား ရွိခဲ့ပါက မည္သည့္ဘက္မွ် မလိုက္ဘဲ ေဖၚထုတ္ ေျဖရွင္း၊ အေရး ယူရပါမည္။ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လိႈင္ စြပ္စြဲသလို ဖုန္က်ားရွင္ ကိုယ္တိုင္ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္မ်ားရွိလွ်င္လည္းနွစ္ဘက္လက္ခံသည့္ တရားရံုးတြင္ တင္ရပါမည္။
ျမန္မာနိုင္ငံကို နယ္ခ်ဲ ့ခဲ့ေသာျဗိတိသွ်အျမင္တြင္ ဆရာစံသည္ သူပုန္ျဖစ္သည္။ နယ္ခ်ဲ ့ခံရသည့္ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ားအျမင္တြင္ ဆရာစံသည္ သူရဲေကာင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏အျမင္တြင္ ဖုန္က်ားရွင္သည္ လူဆိုးၾကီးျဖစ္ေနသည္။ ကိုးကန္ ့လူထု၏ အျမင္တြင္ ဖုန္က်ားရွင္သည္၄င္းတို ့၏ သူရဲေကာင္း ျဖစ္ျခင္ ျဖစ္ေနမည္။ အမွန္တ၇ားကို စစ္အင္အားတခုတည္း သက္သက္ျဖင့္အဆံုးအျဖတ္မျပဳသင့္ပါ။ ကိုးကန္ ့ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားလူထု၏ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္၊ျပဌာန္းခြင့္ကို အဓိကမူတည္သင့္သည္။
ဖုန္က်ားရွင္ နွင့္ အဖြဲ ့အေနျဖင့္ လည္း ၄င္းတို ့ေၾကျငာသည့္ အတိုင္း အျခားတိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ ့မ်ားနွင့္ လက္တြဲျပီး တန္းတူေရး နွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရသည္အထိ တကယ္တန္းတိုက္ပြဲ၀င္သြားမည္လား၊ သို ့မဟုတ္ ျမန္မာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အသိအမွတ္ျပဳခံရရံု၊၄င္းတို ့၏ အဖြဲ ့အစည္းရပ္တည္ခြင့္ရရံု၊ ျပန္လည္ေန ထိုင္ခြင့္ နွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ရရံု၊ စစ္ဘုရင္ကေလးအျဖစ္ အေမြးခံရသည့္ ဘ၀ကို ရယူရံုကေလးမွ်ျဖင့္အဖ်ားရွဴး သြားမည္လား ဟူသည္ကိုမူ ေစာင့္ၾကည့္ရပါမည္။
လတ္တေလာ အေရးအၾကီးဆံုးမွာ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္၏ လက္ထဲတြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအခြင့္အာဏာရရွိထားျပီးေနာက္ မံုးကိုးစစ္ရာဇ၀တ္မႈၾကီးကဲ့သို ့ေနာက္ထပ္ျပစ္မႈမ်ား မက်ဴးလြန္ေစေရးျဖစ္သည္။ျမန္မာနုိင္ငံသည္ နိုင္ငံတကာ စစ္ဥပေဒျဖစ္ေသာ ဂ်ီနီဗာ ကြန္ဗင္းရွင္းကို လက္မွတ္ထိုးအတည္ျပဳထားျပီး ျဖစ္သျဖင့္ ေလးစားလိုက္နာ ရန္ တာ၀န္ရွိသည္။ စစ္ပြဲျဖစ္ပြားေနစဥ္အတြင္းေဒသခံအရပ္သားလူထုမ်ားအား လက္လြတ္စပယ္ ပစ္ခတ္ျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္းမ်ိဳးမ်ားမွာ စစ္ဥပေဒနွင့္ဆန္ ့က်င္သည္။ ရပ္တန္းက ရပ္ရန္ လိုပါမည္။ အကာအကြယ္မဲ့ အရပ္သား လူထုမ်ား၏ လူ ့အခြင့္အေရးကိုနွစ္ဘက္လံုးက ေလးစားရန္၊ လိုက္နာရန္၊ နွင့္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္၊ စစ္ပြဲၾကီး ျပီးသြားလွ်င္စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ လူထုအသက္ဆံုးရံႈးမႈမ်ားနွင့္ ဘ၀နစ္နာမႈမ်ားကို ျပန္လည္ကုစားေပးရန္လိုပါမည္။
(“ဗမာျပည္ နိုင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ ့အစည္းအသင္းအပင္းမ်ား အညႊန္း” စာအုပ္မွ အခ်က္အလက္မ်ားအား အသံုးျပဳခြင့္ေပးသည့္ စာေရးဆရာ၀င္းတင့္ထြန္း အား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ပါသည္။)
ဦးေအာင္ထူး (လူ ့အခြင့္အေရးေရွ ့ေန)
ဥပေဒအေထာက္အကူျပဳ တည္ေထာင္သူ ၂၀၁၅ ခုနွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ၁၈ ရက္
No comments:
Post a Comment