ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ္ – ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းၾကပါေစ
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ္ – ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သမိုင္းေၾကာင္း ေကာင္းၾကပါေစ
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၄
ဒီေန႔ ကာလဟာ ေကအဲန္ယူအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ကာလတခု ျဖစ္သလို ကရင္အမ်ဳိးသားေတြအတြက္လည္း အင္မတန္ အေရးႀကီးၿပီး ေကအဲန္ယူ ဘယ္လို ေျခလွမ္းလွမ္းမလဲ ဆိုတာ မ်က္လံုး ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေန ေျပာေနရမယ့္ ကာလလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန႔ ကာလမွာ ေကအဲန္ယူ အတြင္း ေကအဲန္ယူရဲ႕ မူ၊ ေကအဲန္ယူရဲ႕ ေပၚလစီအေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ၿပီး တပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ေအာင္ပြဲပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားခ်င္တဲ့ အမာခံေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အုပ္စုဖြဲ႕ လိုရာဆြဲ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ေဖာက္ ကိုယ့္ပန္း ကိုယ္ ေကာက္ခ်င္ေနသူ လြန္ဆဲြေနတဲ့ ကာလ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေကအဲန္ယူ ဗဟိုေကာ္မတီ အေရးေပၚ ညီလာခံေခၚဖို႔အတြက္ကို ကရင့္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ စိုင္းျပင္းေနၾကပါတယ္။
သမိုင္းေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မဆြဲခ်င္ေပမဲ့ ေကအဲန္ယူ သမိုင္းမွာ ဒီလို အေရးေပၚ ညီလာခံေခၚၿပီး ေျပာဆိုေဆြးေႏြး ေစ့စပ္ညွိႏွဳိင္း ခဲ့ရတာေတြလည္း အႀကိမ္မ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။ မေျပလည္ဘဲ ဖဲ့ထြက္ ခြဲထြက္၊ လက္နက္ခ်၊ ရန္သူနဲ႔ ပူးေပါင္းစတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေတြရွိခဲ့ သလို အထိန္းေကာင္း အဖာေကာင္း ဦးေဆာင္မွဳေတြေကာင္းခဲ့လို႔ အခ်ိန္မီ ကုစားႏိုင္ခဲ့တဲ့ သာဓကေတြလည္း ေကအဲန္ယူမွာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ စာေရးသူအေနနဲ႔ ေကအဲန္ယူ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ပါ၀င္ျဖတ္သန္းခဲ့ဖူးတဲ့ အခိ်န္ကာလအရ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိး (၂)ႀကိမ္ ႀကံဳခဲ့ဖူးပါတယ္။
အနီးစပ္ဆံုးကေတာ့ ၂၀၀၃ ေကအဲန္ယူ ဗဟိုေကာ္မတီ အေရးေပၚညီလာခံပါ၊ ဒီအႀကိမ္ကေတာ့ ကရင့္သမိုင္းမွာေရာ ေကအဲန္ယူ သမိုင္းမွာပါ ၾသဇာအာဏာႀကီးမားတဲ့ ေကအဲန္ယူ ဥကၠ႒ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဘိုျမရဲ႕ သမိုင္းကို အဖတ္ဆယ္ခဲ့ရတဲ့ပြဲ၊ ေကအဲန္ယူ သမိုင္းေကာင္းေအာင္ ထိန္းခဲ့ရတဲ့ ပြဲတပြဲလို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
စာေရးသူအေနနဲ႔ ကိုယ့္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကိုယ့္ ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလို မလုပ္ခ်င္ေပမဲ့ ဒါေတြဟာ သမိုင္းေတြ သင္ခန္းစာယူစရာေတြ ယခုအုပ္စုဖြဲ႕ ကိုယ္လိုရာ ကိုယ္ဆြဲေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအတြက္ အေရးေပၚ ကုစားႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲဲ႔ ေရးရ ေျပာရျခင္းျဖစ္ပါတယ္
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေကအဲန္ယူ (၁၂)ႀကိမ္ေျမာက္ ညီလာခံအၿပီးမွာ ေကအဲန္ယူ ဥကၠ႒ ရာထူးေနရာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဥကၠ႒ ပဒို ေစာဘသင္စိန္နဲ႔ ဒုဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာဘိုျမပါ။ ဒီအရင္ႏွစ္ေတြက ေကအဲန္ယူအတြင္း ဥကၠ႒ ရာထူးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဘိုျမက ဆယ္စုႏွစ္တစု ေက်ာ္ေက်ာ္ တာ၀န္ယူခဲ့တာပါ။
ဒါကို အခြင့္ေကာင္းတခုလို အသံုးခ်ၿပီး ေကအဲန္ယူကို အမဲဖ်က္ဖို႔ အျမဲေစာင့္ၾကည့္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတဲ့ နအဖ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္စား ပြဲစားတခ်ဳိ႕ ျမ၀တီ-မဲေဆာက္ လမ္းေၾကာင္းကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမထံကို တိုက္ရိုက္ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုေတာ့ ေကအဲန္ယူက လူေတြ ဥကၠ႒ ရာထူးကေန တျဖည္းျဖည္းဖယ္ရွား ေနၿပီ။ ေနာက္ဆို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနရာေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္။ အခုလက္ရွိ ဒုဥကၠ႒ ရာထူး အဆင့္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားေျပာပါ၊ ကရင္ျပည္သူေတြအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသမိုင္းကို မွတ္တိုင္ထူလိုက္ပါ။ တပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ခရီးဆက္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ လိုခ်င္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက အလွမ္းေ၀းေနလိမ့္မယ္၊ က်ေနာ္တို႔ နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္ပါ၊ ေျခလွမ္းစလွမ္းၾကည့္ပါ၊ မနစ္နာရပါဘူး စတဲ့ သူတို ့သံုးေနက် မဲျပာပုဆိုး အကြက္ တကြက္နဲ႔ စတင္ခင္းခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီအေျခအေနေတြက စၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကိုယ္တိုင္ ရန္ကုန္ဆင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ နဲ႔ ေတြ ့ခဲ့။ အေမရိကန္အားကိုး၊ တရုတ္အားကိုး ကစလို ့ ဖထီး၊ ဖိုးတုိ နဲ႔ဆိုတဲ့ သမိုင္း၀င္စကားေတြေျပာခဲ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမရဲ႕ ေမြးေန႔ ပြဲကိုေတာင္မွ သူတို႔က တခမ္းတနား က်င္းပေပးခဲ့ၾကတာက ဟိုးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ကရင္ျပည္သူေတြ အားလံုးသိၾကမွာပါ။
အေပၚယံက ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဘိုျမ ႀကိဳးပမ္းမွဳေၾကာင့္ ကရင္ေတြအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေရာင္ျခည္သန္းဖို႔ လမ္းစၿပီလို႔ ထင္ရေပမယ့္ ေကအဲန္ယူ ဗဟိုေကာ္မတီနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြေလာက္သာသိၿပီး ကရင္ျပည္သူေတြ မသိတဲ့ အခ်က္က ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၆) နယ္ေျမမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ မယ္သေရာထာ သေဘာတူညီခ်က္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာတူညီခ်က္က ေကအဲန္ယူဟာ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲကို သေဘာတူတယ္။ ဘ၀တူ တိုင္းရင္းသားေတြ မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ ေအာင္ပြဲပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ပါပဲ။
ဒီအခ်က္ကို ေကအဲန္ယူ မူေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဗဟိုေကာ္မတီဆံုးျဖတ္ခ်က္မရဘဲ ေခါင္းေဆာင္ တဦး တေယာက္ သေဘာထားနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ မရဘူး ဆိုတာကိုလည္း ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း နအဖ က်ား ငစဥ္းလဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္စားပြဲစားေတြက ေကအဲန္ယူကို အမဲဖ်က္ဖို႔ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို အေသကပ္ထားသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမရဲ႕ ေနာက္က သူရဲ႕ သားေတြရဲ႕တပ္ေတြ၊ တပ္မဟာ (၇)က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမနဲ႔ မယား ညီအကို ေတာ္စပ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထင္ေမာင္နဲ႔ ေနာက္လိုက္ေတြကိုပါ ျမ၀တီ-မဲေဆာက္ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ဇံု ဖြင့္ေရး အက်ဳိးအျမတ္နဲ႔ စည္းရံုးထားၾကပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ေရး မခ်ဳပ္ေရး ေကအဲန္ယူ အတြင္း သေဘာထား ကြဲလြဲမွဳေတြ ျဖစ္လာခ်ိန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့ လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ မဲေဆာက္ေဆးရံုထဲ အထိေတာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ကို တခ်ိန္လံုး စည္းရံုးခဲ့ ၾကပါတယ္။
ဒီအေျခအေတြေၾကာင့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ ေကအဲန္ယူ ဗဟိုေကာ္မတီ အေရးေပၚညီလာခံ ေခၚခဲ့ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမေနာက္မွာ စစ္တပ္ေနာက္ခံေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ေကအဲန္ယူ အမာခံေတြအတြက္ လံုျခံဳေရး စိတ္မခ်တာေၾကာင့္ အေရးေပၚ ညီလာခံကို ေကအဲန္ယူ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာေတာင္ မက်င္းပႏိုင္ဘဲ မဲေဆာက္ၿမိဳ ့စြန္က ရီေဆာ့တခုမွာ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ကြယ္လြန္သြားၾကၿပီျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တာမလာေဘာ၊ ပဒိုမန္းရွာနဲ႔ လက္ရွိ ေကအဲန္ယူမွာ တာ၀န္ယူဆဲျဖစ္တဲ့ ပဒိုေဒးဗစ္သာကေပၚတို႔က မယ္သေရာထာမူေပၚမွာ အမာခံ ရပ္တည္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို ပဒိုေစာဘသင္စိန္နဲ႔ ေကအဲန္ယူ နာယကႀကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တာအယ္(ဖူးတင္ဦး) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေသာင္းတို ့က ညီညြတ္ေရးအတြက္ ပြဲထိန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ခရိုင္ တပ္မဟာက ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း ေကအဲန္ယူရဲ ့ မူနဲ႔ ပၚလစီေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ခဲ့ၾကလို ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို အခ်ိန္မီတားႏိုင္ခဲ့သလို ေကအဲန္ယူ သမိုင္းကိုလည္း အမည္းစက္မျဖစ္ေအာင္ ထိမ္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္၊
ဒါေၾကာင့္မို ့လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္းဟာ ဇာတ္သိမ္းေကာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တပ္မဟာ (၇) က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထင္ေမာင္နဲ႔ အဖြဲ ့ကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဖဲ့ခံလိုက္ရၿပီး ေကအဲန္ယူကေန တစင္ေထာင္ ခြဲထြက္ သြားၾကပါတယ္။
ေကအဲန္ယူ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးဟာ ကမၻာေပၚမွာ ႏွစ္အၾကာဆံုး သက္တမ္းအၾကာဆံုး ေတာ္လွန္ေရးႀကီး တခုပါ၊ ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးမွာ ပါ၀င္ခဲ့၊ တာ၀န္ယူခဲ့၊ ထမ္းေဆာင္ခဲ့၊ ထမ္းေဆာင္ေနၾကဆဲျဖစ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ ေပးဆပ္မွဳေတြရဲ႕ တန္ဖိုးက အလြန္ကို ႀကီးမားၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးထဲမွာ အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာခဲ့ၾကာခဲ့၊ တန္ဖိုးႀကီးႀကီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပးဆပ္ခဲ့ ေပးဆပ္ခဲ့၊ ေနာက္ဆံုးမွာ အမွားတကြက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲ့ဒီသမိုင္းဟာ အဲ့ဒီေခါင္းေဆာင္အတြက္ ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းသလို ျဖစ္တတ္တာကို က်မ သတိထား မိပါတယ္။
ယခုလက္ရွိ ေကအဲန္ယူမွာ၊ ေကအဲန္ယူရဲ႕ ဗဟိုမွာ တာ၀န္ယူေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါ၀င္ေပးဆပ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရွိပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းျဖစ္ေနလို႔ ကို အဖြဲ ့အစည္းရဲ႕ မူနဲ႔ ေပၚလစီကို ပိုလို ့အာမခံရ၊ တာ၀န္ယူရ၊ စံျပျဖစ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကိုယ္ ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ ျပဳေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းဟာ ကိုယ့္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာဆႏၵ ကို ေလးစားလိုက္နာဖို႔ပါ လိုအပ္ပါတယ္။
ျပည္သူ ့သေဘာဆႏၵကို ဆန္႔က်င္တာမ်ဳိး၊ ကိုယ့္အဖြဲ ့အစည္းရဲ႕ မူ ေပၚလစီကို ခ်ဳိးဖ်က္တာမ်ဳိး ျဖစ္ရင္ေတာ့ အဲ့ဒီ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ သမိုင္း ဇာတ္သိမ္းဟာ ဘယ္လိုမွ ဇာတ္သိမ္းေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ကရင္ ျပည္သူ တေယာက္အေနနဲ႔ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ေအာက္တိုဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၄
Khaingmar Kyawzaw’s Facebook: https://www.facebook.com/khaingmar.kyawzaw.3
ဆရာမ (ေဒၚ) ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ ၏ ခြင့္ျပခ်က္ျဖင့္ မိုးမခ တြင္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။ ဓာတ္ပံုမ်ားမွာလည္း ဆရာမ ထံမွ ရသည္။
မဲသေရာထာ သေဘာတူခ်က္ကို ဖတ္ခ်င္ရင္ ဒီကို သြားပါ။ http://burmese.burmaethnicstudies.net/index.php/paper/29-2013-07-08-06-06-10
No comments:
Post a Comment